edebiyatokyanus
İÇERİK  
  ANA SAYFA
  YAZILAR
  => Attila İlhan Şiiri-DoDoç.Dr. Yakup ÇELİK
  => Bunalım Edebiyatı ve Modernizmin Sorunları-Svetlana Uturgauri
  => Karagöz'e Ezgi-Satı Erişen
  => Orta Oyunu Eksikliği-Nihal Türkmen
  => Orta Oyunu ve Karagöz-Nihal Türkmen
  => Dilin Yapısı ve Toplumun Yapısı-Emile Benveniste
  => Türkçe Metinlerde Bağdaşıklık ve Tutarlılık-İrem Onursal
  => Asansörle Yükseltilmek İstenen Çukurlar-Can Yücel
  => KÜLTÜR VE ÖTESİ-Cemil MERİÇ
  => Türkoloji-Cemil MERİÇ
  => Tevfik Fikret ve Batı Retoriği-Rıza Filizok
  => Estetik tarihimize bir bakış-Arslan Kaynardağ
  => MÜRSEL MECAZ-Rıza FİLİZOK
  => Başlıca Dil Bilimi Akımları-Prof.Dr. Rıza FİLİZOK
  => ZİYA OSMAN SABA’NIN NEFES ALMAK ADLI ŞİİR KİTABINDA -Yrd. Doç. Dr. Safiye AKDENİZ
  => HİKAYE VE ROMANDA “ANLATICI”YA GÖRE METİN TİPLERİ, - Yard. Doç. Dr. Safiye AKDENİZ
  => GÖSTERGEBİLİM-Yard. Doç. Dr. Mustafa Ö Z S A R I
  => TÜRKİYE'NİN ÖNEMİ-Emre Kongar
  => KÜRESELLEŞME VE KÜLTÜREL FARKLILIKLAR ÇERÇEVESİNDE ULUSAL KÜLTÜR-Prof. Dr. Emre Kongar
  => TÜRKİYE'NİN KÜLTÜREL ÖZ-ANLAYIŞI: AVRUPA BİRLİĞİ İÇİN BİR ZENGİNLİK-Emre Kongar
  => BARIŞ KÜLTÜRÜ VE DEMOKRASİ-EMRE KONGAR
  => GOP NEYİ AMAÇLIYOR, NEYİ GERÇEKLEŞTİREBİLİR-EMRE KONGAR
  => YENİ EMPERYALİZM, HUNTINGTON VE ELEŞTİRİSİ-Emre Kongar
  => KÜRESELLEŞME BAĞLAMINDA TÜRKİYE-Emre KONGAR
  => DEMOKRASİ KÜLTÜRÜ SORUNLARI-Emre Kongar
  => AVRUPA BİRLİĞİ'NE "ONURLU VE BAŞI DİK" GİRİŞ NE DEMEK-Emre Kongar
  => TOPLUMSAL VE SİYASAL GELİŞMEMİZİ ETKİLEYEN MARKALAR-Emre Kongar
  => KÜRESELLEŞME, MİKRO MİLLİYETÇİLİK, ÇOK KÜLTÜRLÜLÜK, ANAYASAL VATANDAŞLIK-Emre KONGAR
  => NİYAZİ BERKES'DE ÇAĞDAŞLAŞMA KAVRAMI-Emre KONGAR
  => KEMAL TAHİR-Hilm Yavuz
  => OYUNLARIM ÜSTÜNE-Nazım Hikmet
  => OYUN YAZARI OLARAK-Ataol Behramoğlu
  => POPÜLER EDEBİYAT- M. Orhan OKAY
  => HER SÖZ BİR ŞEY SÖYLER-Feyza HEPÇİLİGİRLER
  => Tiyatronun Kökeni, Ritüel ve Mitoslar
  => ROMANDA KURMACA VE GERÇEKLİK
  => Fuzûlî’nin Hikaye-i Leylâ ve Mecnun’u
  => SEZAİ KARAKOÇ ve HİS “;KAR ŞİİRİ”;-Selami Ece
  => İSTANBUL’UN AHMED MİDHAT EFENDİNİN ROMANLARINA TESİRİ
  => AHMET MİDHAT’A ATFEDİLEN BİR ESER: “HÜKM-İ DİL” VE MANASTIRLI MEHMET RIFAT
  => CEZMİ ÜZERİNE BAZI DÜŞÜNCELER
  => "EDEBİYATEĞİTİMİ"NDE "EDEBÎ METİN"İN YERİ VE ANLAMI
  => Mustafa Kutlu ve Rüzgârlı Pazar
  => BİR BİLİM ADAMININ ROMANI” ÜZERİNE GEÇİKMİŞ BİR TAHLİL
  => ÖLÜMÜNÜN 50. YIL DÖNÜMÜNDE
  => “MİT”TEN “MODERN HİKÂYE” “HİKÂYE”NİN SERGÜZEŞTİ
  => EDEBİYAT DİLİ/EDEBÎ DİL
  => BİR NESLİN VEYA BİR ŞAİRİN ROMANI: MÂİ VE SİYAH
  => İSTİKLÂL MARŞI’NIN TAHLİLİ
  => CAHİT KÜLEBİ
  => TEVFİK FİKRET’İN ŞİİRLERİNDE TRAJİK DURUM
  => MEHMED RAUF’UN ANILARI yahut EDEBÎ HATIRALARIN YAYIMI ÜZERİNE BİR DENEME
  => MEÇHUL BİR AŞKIN SON NAĞMELERİ: TEVFİK FİKRET’İN “TESADÜF” ŞİİRLERİ / YARD. DOÇ. DR. NURİ SAĞLAM
  => Tarihsel Romanın Eğitimsel İşlevi
  => ALIMLAMA ESTETİĞİ VE EDEBİYAT ÖĞRETİMİ1
  => Tanzimat Dönemi Oyun Yazarliginda Batililasma
  => SİNEMA VE EDEBİYAT TÜRLERİ
  => EDEBİYAT EĞİTİMİ, ESTETİK BİR HAZZIN EDİNİMİ
  => EDEBÎ TENKİT
  => ADALET AĞAOĞLU’NUN DAR ZAMANLAR ÜÇLEMESİNDE KİMLİK SORUNU
  => Halit Ziya ve Mehmet Rauf'un hayatları ile romanları
  => YAZIN VE GERÇEKLİK
  => MİLLÎ EDEBİYAT
  => HECE-ARUZ TARTIŞMASI/ Arş.Gör.Oğuzhan
  => AHMET HAŞİM’İN ŞİİRLERİNDE ATEŞİN DİLİ / ARŞ. GÖR. VEYSEL ŞAHİN
  => ROMAN TEKNİĞİ BAKIMINDAN YABAN
  => TANZİMATTAN GÜNÜMÜZE COCUK EDEBİYATI
  => KADIN VE EDEBİYAT
  => Şiirin Temel Özellikleri-Christopher Caudwell
  => EDEBİYAT EĞİTİMİ: HERMENEUTİK BİR YAKLAŞIM Vefa TAŞDELEN
  => VOLTAİRE VE ROUSSEAU ETRAFINDA AYDINLANMA ÇAĞI FRANSIZ YAZINI
  => TÜRKİYE’DE ULUSAL KÜLTÜR TARTIŞMALARI BAĞLAMINDA ÇAĞDAŞ UYGARLIK SORUNU
  => EDEBİYATIN DİLİ ÜZERİNE
  => TARİHİN SINIFLANDIRILMASI
  => Türk Milletini Uyandıran Adam: Attila İlhan
  => EDEBİYAT DERSLERİNİN İÇERİĞİNİN DEĞİŞTİRİLMESİ KONUSUNDA
  => "Yalancı şöhretlerin Gerçek Yüzünü Ortaya Koydum"-Hilmi Yavuz
  => AVRUPA BİRLİĞİNİ YARATAN NEDENLER VE TÜRKİYE Metin AYDOĞAN
  => DİVAN ŞİİRİYLE HALK ŞİİRİNDE ORTAK BİR SÖYLEYİŞ BİÇİMİ
  => divan şiirindeki sevgili tipini alaya alan bir roman
  => ALIMLAMA ESTETİĞİ VE EDEBİYAT ÖĞRETİMİ
  => BAĞLANMA VE ÇELİŞKİ
  => Antik Çağ’da Tarih Yazmak
  => TARİHÎ ROMANDA POST-MODERN ARAYIŞLAR
  => Kültürel Batılılaşma
  => GARPÇILAR VE GARPÇILAR ARASINDAKİ FİKİR AYRILIKLARI
  => Harf Devrimi Üzerine Yeniden Düşünmek
  => EDEBİYAT ÖĞRETİMİNDE WALDMANN MODELİ
  => KEMÂL AHMED DEDE VE TERCÜME-İ MENÂKIB-IMEVLÂNÂ’SI
  => TARİHSEL GELİŞİM SÜRECİ İÇERİSİNDE URDUCA
  => Avrupalılaşmak mı, Avrupalılaştırmak mı?CEMİL MERİÇ
  => ŞAİRANE BİR ÇEVİRİ yahut TOPLUMBİLİMİN SERÜVENLERİ Cemil MERİÇ
  => 47 LİLER YAHUT BİR ROMANIN DÜŞÜNDÜRDÜKLERİ
  => ZAMAN, ZAMAN – I TERAKKİ Cemil Meriç,
  => Kırk Ambar (Cilt1)
  => KADIN RUHU, Cemil Meriç
  => Umrandan Uygarlığa-C.Meriç
  => Balzac’tan önce modern roman-Cemil Meriç
  => ARİSTARK’LA ZOİL-c.meriç
  => ELİNDE CENNET AÇAN ZEND AVESTA- c.meriç
  => SELEFÎLİK–SÛFÎLİK VE ÂKİF-SÜLEYMAN ULUDAĞ
  => Mehmet Âkif- Mâhir İz’e Yazdığı Mektuplar
  => DİDO SOTİRİYU’NUN ROMANI GİBİ BİR ROMANIMIZIN OLMAYIŞI
  => HİLMİ YAVUZ’UN DENEMECİLİĞİ
  => İRONİ KAVRAMI, GERÇEKÜSTÜCÜLÜK VE ERCÜMEND BEHZAD LAV ŞİİRİ ÜZERİNE
  => OKUNAMAYAN ROMANLAR
  => Gelenekçilik Geleneğe Dahil Değil
  => Türk Tiyatrosunda İronik Söz, İronisiz Metin
  => Postmodernist İroni
  => NÂZIM HİKMET ŞİİRİNİN SİYASİ ETKİLERİ
  => NÂZIM HİKMET ŞİİRİNDE SİNEMASAL ÖĞELER
  => Savaş
  => Newton, Goethe ve Sosyal Bilimler
  => Bir Afyon (!) Olarak Diktatörlükten Demokrasiye Futbol
  => Adorno Yüz Yaşında
  => Theodor Adorno: Kültür Endüstrisini Yeniden Düsünürken
  => ADORNO'NUN KÜLTÜR ENDÜSTRİSİ KAVRAMI ÜZERİNE
  => ADORNO’NUN KÜLTÜR ENDÜSTRİSİ KAVRAMI ÜZERİNE
  => Frankfurt Okulu
  => TARİHİ MADDECİLİK VE KAPİTALİZM - ÖNCESİ TOPLUMLARASYA TOPLUMU - FEODALİTE Asaf Savaş AKAT
  => POSTMODERNİZM GEÇ KAPİTALİZMİN KÜLTÜREL MANTIĞI
  => Postmodernizm Ya da Geç Kapitalizmin Kültürel Mantığı 2
  => Postmodernizm Ya da Geç Kapitalizmin Kültürel Mantığı 3
  => DİMİTRİ KANTEMİR'İN DOĞUBİLİM ARAŞTIRMALARINA KATKISI Georges Cioranesco
  => DİMİTRİ KANTEMİR'İN DOĞUBİLİM ARAŞTIRMALARINA KATKISI Georges Cioranesco 2
  => II. MEŞRUTİYET'TE SOLİDARİST DÜŞÜNCE: HALKÇILIK Zafer Toprak
  => II. MEŞRUTİYET'TE SOLİDARİST DÜŞÜNCE: HALKÇILIK Zafer Toprak 2
  => Türkoloji Araştırmaları Makaleler Veritabanı
  => Yeni Makaleler
  => Türkoloji Araştırmaları Dergisi
  => Türkoloji Makaleleri
  => ŞAİR DUYARLILIĞI Afşar TİMUÇİN
  => Yazılar.....
  => SEÇME YAZILAR
  => EDEBİYAT Tez / Makale / Kitap ara
  => Orhan Pamuk: Babamın bavulu Nobel konuşması
  => PiVOLKA'da Çıkan Yazılar
  => Amin Maalouf Üstüne
  => Öykünün Yüzyılı /Feridun ANDAÇ
  => Cumhuriyet Dönemi Türk Felsefesinde Bir Hareket Noktası Olarak Teoman Duralı-oktay taftalı
  => Sofist Bilgeliğin "Empirist" Dayanakları Üzerine 0.TAFTALI
  => Birlik ve Liderlik Hayalleri O.TAFTALI
  => Eğitilemeyen Bir Varlık Olarak İnsan O.TAFTALI
  => Çağdaş Bir Tarım Toplumuna Doğru O.TAFTALI
  => Sosyo-Politik Bağlamda Bir Dekadans Olarak Bilgi Toplumu O.TAFTALI
  => Aşkla Varolan Hayatlar O.TAFTALI
  => Batı Medeniyetinin Mutsuz Çocuğu Entelektüel O.TAFTALI
  => Nihat Genç Yazıları
  => Batılı Tarih Bilimi ve Tarihin Mantığı
  => Bir Hayat Alanı Olarak Aile O.TAFTALI
  => Bir Savaşın Kavramları Üzerine
  => Çalışma ve Erdem Kavramları Arasındaki İlgi Üzerine O.TAFTALI
  => Değer Üreten Hayatlar
  => Doğu'nun Hayal Ülkesi O.TAFTALI
  => Dostlukla Yükselen Hayatlar O.TAFTALI
  => Şiirimizin Hazin Sonu O. TAFTALI
  => Soğuk ve Sıcak Hayatlar OKTAY TAFTALI
  => Yalanın Fenomenolojisi O. TAFTALI
  => Günümüzde Medya Kılavuzluğu - Günümüzde Medya Kılavuzluğu
  => Ermeni Meselesinin Kökenini Batının Irkçılığında Aramak Lazım Prof. Dr. Türkkaya Ataöv
  => Osmanlı’dan Lozan’a Musul-Kerkük
  => “Sözümü Tutamadım, Artık Yaşayamam” Turhan Feyizoğlu
  => Gerilla Mustafa Kemal ve Türk Yurtsever Kurtuluş Hareketi Turhan Feyizoğlu"
  => SİYASİ TARİH YAZILARI -YEREL TARİH YAZILARI
  => Yazarlar - yazılar
  => TÜRKİYE’DE MUHAFAZAKÂRLIĞIN DÜŞÜNSEL - SİYASAL TEMELLERİ
  => yazılar 1
  => yazılar2
  => türk dünyası
  => Derin devlet
  => YAZILAR,
  => SOSYOLOJİ.
  => YAZILAR,,.
  => TANZİMAT DÖNEMİ
  => İdealizm-Realizm
  => Cemil Meriç..
  => ilhan berk
  => NİYAZİ BERKES’İN TÜRK KİTLE İLETİŞİM TARİHİNE KATKILARI
  => yazılar.
  => yazılar..
  => yazılar,
  => yazılar,,
  => yazılar.,
  => YAZILAR.
  => YAZILAR..
  => YAZILAR-
  => YAZILAR-,
  => yazılar.1
  => y.1
  => y.2
  => y.3
  => y.4
  => y.5
  => y.6
  => y.7
  => y.8
  => y.9
  => y.10
  => y.11
  => y.12
  => y.13
  => y.14
  => y.15
  => y.16
  => y.17
  => y.18
  => y.19
  => y.20
  => y.21
  => y.22
  => y.23
  => y.24
  => y.25
  => y.30
  => y.31
  => y.32
  => y.33
  => y.34
  => y.35
  => y.36
  => y.37
  => y,38
  => y.39
  => y.40
  => y.41
  => y.42
  => y.43
  => y.44
  => y.45
  => y.46
  => y.47
  => İnsan-Mekan İlişkileri
  => SANAT VE ELEŞTİRİ
  => Türkiye’de olumsuz Pierre Loti eleştirileri
  => TÜRKiYE’DE MODERN EDEBİYAT ELEŞTİRİSİ
  => ATATÜRK,
  => MAKALELER:
  => MAKALELER,
  => yz
  => yz1
  => yz2
  => yz3
  => yz4
  => yz5
  => yz6
  => yz7
  => yz8
  => FRIEDRICH NIETZSCHE’NİN TARİH ANLAYIŞI
  => Edebiyat Nedir?
  => YM1
  => YM2
  => YM3
  => YM4
  => YM7
  => YM8
  => YM9
  => İbn Battûta’da “Ahı” Kelimesi ve Anadolu
  => Simone de Beauvoir: Abjeksiyon ve Eros Etiği
  => Toplumsal Cinsiyet Düzenlemeleri
  => Psikanalitik ve Post-Yapısalcı Feminizm ve Deleuze
  => Tarihsel Bir Perspektif Üzerinden İroni Tür ve Tekniklerinin Gelişimi ve Bazı Uygulama Örnekleri Tarihi Gelişim
  => İroni ve Melankoli*
  => İroni, Nostalji ve Postmodern
  => “Daha İyi Anlamak İçin Daha Fazla Açıklamak” İsteyen Bir Yorumbilimci: Paul Ricœur
  => Kendi (Paul Ricœur Üstüne)
  => Sersemleşme Okulu
  => Osmanlı ve Avrupa Arasındaki Karşılıklı Etkileşimde Etnomaskeleme
  => Antik Yunan Tragedyasının Metafiziği
  => Sonbahar Mitosu: Tragedya*
  => Ayrışma, Çatışma ve Fanatizm
  => Fanatizm İlkelliktir
  => Tuhaf Bir Çocuk
  => Huzursuz
  => Benjamin’in Mistisizmine “Üç Yönlü Yol”
  => Renan, Irk ve Millet
  => Varlık, Benlik, Hatırlayış ve Unutuş Üzerine
  => Hangi Kilidin, Hangi Anahtarı?
  => Romanda Tarih
  => Bugün Psikanalizi Tartışmak
  => Kültürde Bakış
  => 1930 Goethe Ödülü Dolayısıyla Frankfurt Goethe Evi’nde Konuşma
  => Jacques Derrida ve Konukseverlik Sorusu
  => Metafiziğin Kalesi Hakkında Düşünmek
  => Hakların İadesi
  => Modern Etiğin İki Temel Direği Agnes Heller
  => Ezoterizme Genel Bir Giriş
  => Turnanın Semahı, Ezoterizmin Zamanı: Bektaşi ve Alevi Zaman Kavrayışla
  => Yeni sayfanın başlığı
  => Ulus-Ötesinden Hukuka Bakmak: Jürgen Habermas
  => Yeni Perspektifler Gerçeğin Çölüne Hoşgeldiniz
  => Orlan: Kırılan Ten Kubilay Akman
  => Pusudaki Ten, Vice Versa
  => Cimri ve Çöp Arasındaki Güçlü İlişki Üzerine
  => Demokrasi Kavramı Üzerine Hayli Spekülatif Bir İrdeleme
  => Benim Çöp Bayramım
  => Kamu Yeniden Kurulurken Kadınlara Ne Olacak?
  => Sonsuzluğun Sınırında: Immanuel Kant
  => Kant ve Üniversite İdeası
  => İki Yüzüncü Ölüm Yıldönümünde: Immanuel Kant ve Kantçılık
  => Kant ve Yeni Kantçılık
  => Otuz Beşinci Gece: Ruh, Can, Hayat, Ölüm, Akıl ve Öte Dünya Üzerine1
  => Ölüm Üzerine Tıbbi Çeşitlemeler
  => Ölüme Karşı Ölüm
  => Avrupa İçin Yeni Bir Ethos Üzerine Düşünceler
  => Avrupa ve Ötekileri
  => Sûfî Şiirinin Poetikası
  => Byron ve Romantiklik
  => Kötülük Toplumu ve Biçimin Muhalefeti
  => Balkanlar: Metaforların Çarpıştığı Bir Savaş Alanı
  => Badiou: Etik Üzerine
  => “Semen est Sanguis" Yahudilikte ve Hıristiyanlıkta Kan
  => Âdet Kanaması Tecrübesi: Sınırlar ve Ufuklar
  => Said ve Saidciler ya da Üçüncü Dünya Entelektüel Terörizmi
  => Kültür Endüstrisini Yeniden Düşünürken
  => Adorno ve Tanrının Adı
  => Kant, Adorno ve Estetiğin Toplumsal Geçişsizliği
  => Adorno ve Berg
  => İbn Battûta Seyahatnamesi
  => Irak Savaşı ve Sivil Etkinlikler
  => Yamalı Çelişkiler Semti: Saraybosna'dan Yenibosna'ya
  => Halkla Birlikte Bir Çağdaş Kent Söylemi Üzerine
  => Yeni Dünya Düzeninin Sonu?
  => Selçuklular Anadolu’da
  => Anadolu Selçuklu Sultanı I. Alâeddin Keykubâd Dönemine (1220-1237) Bir Bakış
  => 13. Yüzyılın Başında Anadolu’da Ticaret
  => Selçuklular Döneminde Anadolu’da Felsefe ve Bilim (Bir Giriş)
  => Nietzsche ve ‘Akla’ İsyan
  => Bizans Manastır Sistemine Giriş
  => Öğrenci Radikalizmi Üzerine Düşünceler
  => 1968’i Yargılamak ya da 68 Kuşağına Mersiye
  => “Gelecekte İnsanlara Çok Güzel Görüneceğiz”
  => Nevroz, Psikoz ve Sapkınlık
  => Üniversitede Psikanaliz Öğretmeli miyiz? Sigmund Freud
  => Psikanalist Kimdir?
  => Nerelisiniz?
  => Irak’a Kant Çıkarması
  => Bizans Şaşırtıyor
  => 12 eylül dosyası
  => FETHİ NACİ: Cesur, Gerçekçi Ve Halkçı... İzzet Harun Akçay
  => SON OKUDUKLARIM- İzzet Harun Akçay
  => Sabahın yalnız kuşları-İzzet Harun Akçay
  => Bir Portre - Cahit Sıtkı TARANCI - Şükran KURDAKUL
  => ŞİİR NEDİR? Cahit Sıtkı TARANCI
  => Afşar TİMUÇİN - Şair Duyarlığı
  => Ahmet KÖKLÜGİLLER - Karacaoğlan'ın Yaşamı ve Şiirleri
  => Atilla ÖZKIRIMLI - Dadaloğlu ve Çevresi
  => Aysıt TANSEL - Metin Eloğlu
  ARAŞTIRMA-İNCELEME
  SÖYLEŞİ
  DENEME
  ATTİLA İLHAN
  ATTİLA İLHAN-KÖŞE YAZILARI
  E-KİTAP
  ANSİKLOPEDİK
  SATRANÇ VİDEO DERSLERİ DÖKÜMANLAR
  SATRANÇ OYNA
  ŞİİR
  DİL ANLATIM TÜRK EDEBİYATI - LİSE KAYNAK
  EDEBİYAT RADYO
  EDEBİYATIMIZDA ŞİİR ROMAN ÖYKÜ (dinle)
  100 TEMEL ESER (dinle)
  100 TÜRK EDEBİYATÇISI (dinle)
  SESLİ KİTAPLAR
  FOTOĞRAF ÇILIK
  E-DEVLET
  EĞİTİM YÖNETİMİ DENETİMİ
  RADYO TİYATROSU
  ÖĞRETMEN KAYNAK
  EDEBİYAT TV
  SÖYLEŞİLER - BELGESELLER TV
  RADYO KLASİK
  TÜRKÜLER
  GAZETELER MANŞETLER
  ÖYKÜ ANTOLOJİSİ
  DERGİLER - KİTAPLAR - KÜTÜPHANELER
  E-DERGİ
  KİM KİMDİR BİYOGRAFİLER
  ZİYARETÇİ DEFTERİ
  İLETİŞİM
  EDEBİYAT OKYANUS
HECE-ARUZ TARTIŞMASI/ Arş.Gör.Oğuzhan

ŞÂİR VE ŞÂİR NEDİM MECMUALARI ARASINDA BİR HECE-ARUZ TARTIŞMASI/ Arş.Gör.Oğuzhan Karaburgu

Milli Edebiyat

Tanzimat’tan beri süregelen hece-aruz tartışmalarının bir halkasını da Mütareke ve Millî Mücadele yıllarında cereyan eden hece-aruz münâkaşası oluşturur. Bu dönemdeki hece-aruz tartışmaları epeyce şiddetli raddelere varmış hece-aruz kutuplaşması oluşmuş, hatta sırf bu amaca yönelik dergiler çıkarılmıştır. Şâir ve Şâir Nedim bu tür mecmualardandır. Bu iki mecmua birer yıl arayla yayın hayatına atılırlar. Yusuf Ziya’nın çıkardığı Şâir(1) , 12 Kânun-ı evvel 1918 yılında yayınlanmaya başlar ve yayın hayatını 20 Mart 1919 yılında 15. sayısıyla noktalar. Şâir Nedim ise Halit Fahri Ozansoy tarafından 16 Kânun-ı sâni 1335/ 29 Ocak 1919 yılında yayınlanmaya başlar ve 18 sayı çıktıktan sonra yayın hayatını 5 Haziran 1335 yılında tamamlar. Görüleceği üzere bu iki mecmua da daha sonra isimleri hecenin beş şairi arasında yer alan kişiler tarafından çıkarılır.
Şâir ve Şâir Nedim mecmuaları arasında cereyan eden münâkaşanın seyri şöyledir:
Tartışma başlangıçta Şâir mecmuasının dışında cereyan eder. Fakat asıl tartışmaya sebep olan Ömer Seyfettin yalnız kalınca, onunla aynı kanaati paylaşan Yusuf Ziya da tartışmaya katılır ve dolayısıyla tartışmayı Şâir mecmuası sayfalarına taşır.
Tartışma Ömer Seyfettin’in Tercüman-ı Hakikat gazetesinde kaleme aldığı “Yalpa Vuranlar-I,II.”(2) isimli seri iki yazısıyla başlar. Türk Edebiyatı’nda Hece-Aruz tartışmaları üzerine bir çalışma yayınlayan Hasan Kolcu, tartışmanın Ömer Seyfettin’in “Şiir,Başka!” isimli yazısı üzerine başladığını ileri sürer.(3) Fakat bu tespit doğru değildir. Zira Ömer Seyfettin sözü edilen “Şiir,Başka!” isimli yazısında Tevfik Fikret ile tanıştırılışını anlatarak onunla aralarında geçen kısa bir diyalogu aktarır. Tevfik Fikret ile aralarında geçen konuşmadan sonra, kendisine Halit Fahri tarafından söylenildiği anlaşılan(4) “Şiire karışmayın!” teklifine kızgınlığını ve aruzun dilimizi nasıl bozduğunu, artık hece veznine dönülmesi gerektiğini ifade eder. Anlaşılacağı üzere bu yazıda tartışmaya sebep olacak herhangi bir “dokundurma” yoktur. “Şiir, Başka!” başlıklı yazı tartışmayı başlatan değil, tartışmanın ileriki safhalarında yer alan ve tartışmaya yeni bir cephe açan bir yazıdır. Ömer Seyfettin’in bu yazısı, Halit Fahri’nin kendisine cevap niteliğinde yazdığı “Şiire Karışmayın!” isimli yazısına bir gönderme şeklindedir.
Tartışmanın, Ömer Seyfettin’in Tercüman-ı Hakikat gazetesinde iki gün üst üste neşrettiği “Yalpa Vuranlar-I, II” isimli yazıları sebebiyle cereyan ettiğini söylemiştik, işte Ömer Seyfettin, bu yazılarından birincisinde edebî cereyanları, içtimaî cereyanların bir neticesi olarak görür ve bu cereyanları üçe ayırır: “Edebiyat-ı Atika, Edebiyat-ı Cedide ve Millî Edebiyat”. Mürteciler “Edebiyat-ı Atika”cı, muhafazakârlar “Edebiyat-ı Cedide”ci, milliyetperverler de “Millî Edebiyat”çıdırlar. Ömer Seyfettin bu içtimaî ve edebî cereyanları kendince tasnif eder ve izahatta bulunur. Bu birinci yazıda tartışmaya mahal verecek herhangi bir sataşma mevcut değildir. Asıl ikinci yazıda Ömer Seyfettin heceden aruza dönenlere -tabiatıyla Halit Fahri’ye- yüklenir ve onları eleştirir. Ömer Seyfettin yazısının hemen başında şunları söyler :

“Edebiyatımızda en bariz merhâle Edebiyat-ı Cedide’dir. Çünkü bu cereyanın erkânı ne gazel vadisine döndüler, ne de Millî Edebiyatın umdelerine ehemmiyet verdiler. Edebî sistemde bir kanaat sahibi olmayanlar içtimaî cereyanlardan hiç birini temsil etmeyen renksizler, karaktersizlerdir. Bugün millî vezinlerle yazarlar, yarın Acem aruzuna dönerler. İhtimal öbür gün gazel-serâlığa başlayacaklardır. Ben bunlara “yalpa vuranlar” diyorum. Bunların ehemmiyetli bir muvaffakiyet kazanmaları imkânsızdır. Bilâkis kani olduğu sistemde samimi olanlar pek çabuk muvaffakiyet kazanırlar. Buna misal Yusuf Ziya’dır! Bu genç vaktiyle Acem aruzuyla, Fecr-i Âti zihniyetiyle yazıyordu. İçtimaî cereyanlarla muvazi giden edebî cereyanları dikkatle takip etti. Nihayet “tabiî lisan, millî vezin, asrî nevi” hakikatini anladı. Tabiî lisanın, millî veznin en birinci şâiri oldu. Çünkü eski kıymetler nazarında tamamıyla sönmüştü. “Binnaz”ın lisanı daha misli yazılmamış bir Türkçe’dir. Hâlbuki ondan muktedir bir genç, meselâ bir Halit Fahri Edebiyat-ı Cedide şartlarından biri olan Acem aruzundan mümkün değil ayrılamayacaktı. Millî vezinlere rağbet gösterdi. Fakat iflâs etti. Nihayet yine kendi kanaatine döndü. Artık millî vezinlerle kat’iyen yazmamağa karar verdi. Genç şâirlerden Hasan Zeki de evvelâ millî vezinlerle yazmağa kalkmıştı. Sonra muvaffak olamadığını gördü, yine Edebiyat-ı Cedide sistemine avdet etti. Bütün bu dönüşler mesut bir harekettir. Artık bizde de kendi sistemlerine sadık karakterler yetişiyor demektir. Bugün bu tarafa, yarın o tarafa yalpa vuranların adedi eksilince edebiyat cereyanları tebellür edecek. Bir kari, hiç aldanmadan, kendi zevkini okşayacak eseri bulabilecek. Edebiyat-ı Atika, Edebiyat-ı Cedide, Millî Edebiyat cereyanlarını hakkıyla temsil eden mecmualar çıkacak.” (5)
Ömer Seyfettin’in bu yazısından sonra Halit Fahri, Şâir Nedim mecmuasında “Şiire Karışmayın” isimli bir yazı kaleme alır ve Ömer Seyfettin’e cevaben “Münekkitler pîşdârı Ömer Seyfettin Beye” ithafıyla şunları yazar :
“Her şeyden dem vurunuz; yalnız şiire karışmayınız! Ayıp değil ya aklınız ermiyor. Maupassant’ı okuyun, Bourget’ten Prevost’tan tiksinerek bahsedin, hikâyede bir tasviri üç satırdan fazla uzatanlara son eseriniz olan “Harem”i göstererek onları tarik-i hakka davet için uğraşın! Fazla olarak, isterseniz “Deli Pazarı” şeklinde daha ne kadar darb-ı meseller varsa hepsini bir yere toplayarak hikâye mevzûu diye yedi iklime ilân eyleyin!.. “Diken”de nükte bekleyin!.. Bunlara asla karışmam... Ancak, lütfen itiraf buyurunuz ki şiir bahsinde pek mütebahhir değilsiniz. Bu husustaki zevkinize gelince, onu da Nasreddin Hoca’nın keçisine sormalı!..”
Halit Fahri yazısının devamında Ömer Seyfettin’in tutumunu eleştirerek “Şiiri, hece vezni ile olursa, asrî diye, millî diye kabûl eden, arûz ile yazılmış ve yazılacak en sade mısrâları kervana katıp İran’a yollayan dehanız önünde Shakespeare bir sinek kadar küçük kalır.” der. Biraz alay yollu bu ifadesinin ardından hece vezninden büsbütün kopmadığını hatta hecenin de taraftarı olduğunu söyler.
“Yeni Mecmua’da uzun uzadıya bahsettiğim gibi hecenin de taraftarıyım. Çünkü işlenip bugünkü iptidaîliğinden kurtulursa yarın iyi bir âlet-i mûsîki olabilir. Fakat henüz aruzun yanında pek zavallı kalıyor. Sizin arzunuz için uzun müddet şiirde mûsîkiden mahrûm mu kalalım?.. Mamâfih bir asır sonra da hecenin yanında aruzun haşmetli bir melike gibi hükümrân olacağına bugün katiyen imânım var. Bir tarih inkâr edilebilirse aruz da inkâra uğrayabilir. Aruzu şimdiki mükemmel hâle koyan sanatkârları altı yüz sene yetiştirdi. Hecede de bu kuvvetli şahsiyetleri hele bir görelim...
İddiâ ediyorum: Aruzdan heceye kolaylıkla geçebiliriz. Bunda hiç bir güçlük yoktur.”
Aynı yazının devamında Ömer Seyfettin’in kendisine yönelttiği heceye döndü suçlamasına Halit Fahri, “Kendi hesâbıma şimdilik şuna kâniim ki son bir iki sene zarfında yazılan bâzı aruz şiirleri sâdelik itibâriyle heceden hiç farklı değildir. Fazla olarak mûsîkisini nazar-ı itibâra alırsak şüphesiz bu şekilde heceden ziyâde mûnis ve kıymetlidir. Görüyorsunuz ya, dün fikirlerim ne ise bugün de az-çok öyledir, azizim... Arada değişen eski bir sevgiliye bu defa daha ziyâde aşk ve hararetle avdetimdir, işte o kadar...” diye teşbihlerle süslediği bu cevabı verir. Halit Fahri, Ömer Seyfettin’e şu tavsiyede bulunarak cevabını bir nevi bitirir : “Bir zamanlar edebiyat âleminde Muâllim Naci merhûm haraca kesmiş, bu defa da siz aynı yola sapmayınız: İşte size hâlisâne tavsiyem budur.” (6)
Ömer Seyfettin, Halit Fahri’ye cevap yazmazdan önce “Soldan Geri...” isimli bir yazısında da Halit Fahri’nin aruza dönüşü dolayısıyla ona çatar : “Genç şâir Halit Fahri millî vezinlere tövbe ederek Acem aruzuna döndü. Millî vezinleri ortadan kaldırmak, artık unutulmağa yüz tutan yabancı “efâil, tefâil” sistemini yine meydana koymak için Nedim Mecmuası’nı tesis etti (7) .
Halit Fahri’nin “Şiire Karışmayın” isimli yazısına Ömer Seyfettin “Şiir,Başka...” yazısıyla karşılık verir. Ömer Seyfettin bu yazısında kendisine teklif edilen “şiire karışmayın” tavsiyesine bir hayli içerlemiş görünür ve şu şekilde cevap verir :
“Tabiî yazmak iddiâmı her yerde tekrarladım. Acem aruzunun Türkçe’yi sıkıp suyunu çıkaran kayıtları beni şâirlikten vazgeçirdi. Lirik hislerimi Fransızca yazmak hevesine düştüm. On sene evvel Türkçe matbuat, edebiyat için açılınca eski manzûmelerimle beraber eski şifahi iddiâmı da ortaya attım. Bu hareketin etrafında bir çok münakaşalar oldu. Lakin kimse :
— Şiire karışmayın!
Teklifini etmemişti. Ben bugün bu teklife maruz bulunuyorum. Bana “bir zamanlar edebiyat âlemimizi Muâllim Naci haraca kesmiş. Bu defa siz aynı hatalı yola sapmayınız. İşte size halisane tavsiyem budur!” nasihatini veren kıymetli bir genç benim şiire karışmamı men etmek istiyor! Ben zannedersem şimdiye kadar şiire karışmadım. Yalnız edebiyata, sanata, şiirin tekniğine karıştım. Fikret ben lisandan, âletten bahsederken: “Şiire karışmayın!” diye bahsetmediğim bir şeyden beni men etmemişti. Şimdi anlıyorum ki on sekiz senedir bediî, lâ-bediî unsurları, şiirle sanatı biz birbirine karıştırmışız. Birbirinden ayıramıyoruz.”(8)
Halit Fahri’nin “Şiire Karışmayın” isimli yazısına Yusuf Ziya’nın verdiği cevap ile tartışma Şâir mecmuasına taşınmış olur. Yusuf Ziya kaleme aldığı “Aruzdan Heceye, Heceden Aruza!..” isimli yazısına “Halit Fahri Bey bir kaç ay evvel, heceye yeni biat ettiği zaman, bütün mühtedîlere has bir hareketle bu vezni nasıl müdâfaa için makaleler yazdıysa, bugün de, heceden aruza tekrar ihtidâ etmesi üzerine yine aynı şiddetle eski vezni müdâfaa ediyor!” (9) diye başlar. Halit Fahri’nin “Aruzdan heceye kolaylıkla geçebiliriz” ifadesine Yusuf Ziya, “vezinden vezine bir adımda geçilemez. Bu, ancak zevkî, hissî bir kanâatle olabilir. Yoksa Halit Fahri Bey gibi fırka siyasetlerine kapılarak bir sene evvel Yeni Mecmua müdürü Talat Beyin hece veznine biat ettikten sonra, aradan kısa bir müddet geçince tekrar zamanın tahavvülâtına uyarak, Sabah gazetesi sermuharriri Ali Kemâl Beyin aruz veznine dönmekle hiç bir şey yapılamaz” diye cevap verir. Cevabını biraz sertleştirerek şöyle devam eder : “Esâsen bu genç, senelerden beri şöhret ve muvaffakiyeti Dârü’l-Bedâyi sahnelerinde fesine çelenk astırmak nev’inden çığırtkanlıklarda aradı. Bu defa da “Nedim” mecmuasını : “Edebiyatta mühim bir inkılâp!.. Halit Fahri Beyin riyâset-i edebîyesi!..” gibi nümâyişlerle meydana atıyor. Fakat artık âmme bu çeşit gösterişlerden bıktı. Hiç bir kimsenin, böyle kuru sıkı gürültülere kulak astığı yok. Binâenaleyh “Baykuş” nâzımı bu vâdide yaya kaldı.” (10) Halit Fahri’nin yazısında yer alan “Yalnız arkadaşlarımı gücendirmekten korkmasam diyeceğim ki hececiler içinde pek beğendiğiniz bir kaçı aruzu muvaffakiyetle kullanamadılar, heceye döndüler. Yoksa ihtimâl ki bugün onları da inkâra yeltendikleri vâdide ser-firâz görecektik.” şeklindeki ifâdeye kızan Yusuf Ziya, “Halit Fahri Beyin, Arapça, Acemce terkiplerden kurtulamadığı bir devirde” Orhan Seyfi, Enis Behiç ve kendisinin temiz bir Türkçe ile şiir yazdıklarını söyler, yazdıkları bu şiirlerden örnekler sunar ve “Binâenaleyh ehliyetsizlik, aruzda durmadık diye bize değil, hecede dikiş tutturamadığı için Halit Fahri Beye teveccüh eder!” diye cevap verir. Nihayet yazısını da tehditkâr bir ifade ile şöyle noktalar: “Siz istediğiniz gibi aruzdan heceye, heceden aruza dolaşıp durunuz. Yalnız pek azıtmayınız karşınızda biz varız!”
Ömer Seyfettin’in “Şiir, Başka...” isimli makalesine cevap Reşit Süreyyâ’dan gelir. Reşit Süreyyâ “Evet, Şiir Başka...” isimli cevabî yazısına “Sevimli hikâyenüvist Ömer Seyfettin Beye” ithafıyla başlar. Yazısının hemen başında Ömer Seyfettin ile ilgili müstehzi ifadeler kullanan ve ona nazar değdiğini söyleyen Reşit Süreyyâ, Ömer Seyfettin’in aruza kızıp şiiri bırakışına göndermede bulunarak, “Aruza kızıp şiirden vazgeçmişsiniz; mâdem ki aruz güç geliyordu, parmak hesâbına geçseydiniz a... Demek tasdik buyuruyorsunuz ki asrımızda artık ince birer mûsîki parçası olan mısrâların inşâsına parmak hesâbının kerpici konuştuğumuz lisânın mahdut kelimecikleri kâfi gelemiyormuş. O kadar gelemiyormuş ki selâmetine emîn olduğumuz zevk-i selîminiz âhenksiz ve saçma mısra yazmaktansa lirik hislerinizi Fransızca ifâde etmek pahâsına olsa da Türkçe şiire büsbütün vedâ’ı tercîh etmiş...” der. (11) Ömer Seyfettin’in bilgisizliğinden dem vurarak “Siz daha fenâsı, nazariyatı da sathî yapıyorsunuz. Meselâ: Acem aruzunun manasını bile bilmiyorsunuz. Aruz demek “hecelerin kısa ve uzun olanlarından istifâde ederek mûsîki yapmak” demektir. [Adalar denizi]nin aruz dahilinde olduğundan da haberiniz yok.. İşte size [Talim-i Edebiyat] kitabından aldığım ve [Adalar denizi] yani fe’ilün fe’ilün vezninde pek güzel bir beyit :
A canım, a gözüm = Adalar denizi
Ne dedim sana ben = Adalar denizi
Yine sen beni hep = Adalar denizi
Doladın diline = Adalar denizi ”
diyen Reşit Süreyyâ, yazısını “(Hece vezniyle yazınız. Tabiî lisanla şiir söyleyiniz.) diyorsunuz!.. Heyhât biz yapamıyoruz. Siz hikâye yazmaktan yoruldunuz. İşi tenkitçiliğe ve kızlara edebiyat muâllimliğine döktünüz, vaktiniz var demektir. İyi yâ, bu iddiâlarınızı parlak bir mecmua-ı eş’ar ile tetevvüc buyursanız... Vallahi hep de minnettâr oluruz. Biz taassûbu sevmeyen, yalnız güzeli seven gençlerdeniz.” diyerek bitirir.
Reşit Süreyyâ’nın bu yazısına cevap Yusuf Ziya’dan gelir. Yusuf Ziya, “İflâs” ismini taşıyan musahabesine şu satırlarla başlar: “Sâkin, nâzik köşesinde kendi kanâatleriyle haşr u neşr olan Reşit Süreyyâ Bey bile -hasbe’l meslek 606 ilâcından, kazın ayağından misâller getirerek- yavru bir kuş tecrübesizliğiyle mütereddit, zâif sesini titretti.” (12) Yusuf Ziya, yazısında Reşit Süreyyâ’nın “aruz güç olduğu için terk ediliyor” iddiasına, “(...)köhne vezne şiddetiyle taraftâr olan zât-ı âlîniz gibi kıymetli şâirlerimizden daha ziyâde vâkıfız.” Cevabını verir ve şu şekilde devam eder : “Maşallah, siz bütün Türkçe kelimelerin tabiî tecvidini, hakiki telâffuzunu bozarak kullanmakta şâyân-ı hayret bir mahâret gösteriyorsunuz.
“Adalar denizi”ni de aruza uydurarak :
Adalar denizi = Fe’ilün fe’ilün
A cânım, a gözüm = Adalar denizi
Doladın diline = Adalar denizi
deyişiniz bunun en canlı misâlidir. Fakat hâin istidâdınız, mesleğinize yâr olmadığından, yazarken de fark edemeyecek kadar bu âhenk noktalarını kavrayamadığınız için hâlâ hatânızı anlayamadığınıza kâniim!
Öyle ise dinleyiniz :
Adalar denizi = Fe’ilün fe’ilün değildir. Zirâ : “Adalar = Fe’ilün” olur ama “denizi” hiç bir vakit “fe’ilün” âhengine müsâvî olamaz.”
Yusuf Ziya, yazısının ilerleyen satırlarında Reşit Süreyyâ’nın “Aruz demek hecelerin kısa ve uzun olanlarından istifâde ederek mûsîki yapmak demektir” tarifinin yanlış olduğuna dikkat çekerek şunları söyler: “Evvelâ, haberiniz olsun ki, edebiyatta “vezin” denen nesnenin gürültüsüne hiç bir kıymet verilmez. “Nazm” denen husûsî bir âhenk vardır ki şâirin bağrından kopar. İşte makbûl olan o derûnî seslerdir.
Bir de, aruzun uzun ve kısa hecelerden âhenk te’sis etmesi de zannettiğiniz gibi bir meziyet değil, feci bir kusurdur. Çünkü sanatkâr samimi hislerini, içinden coşan sesleri bu dar ve yeknesâk kalıba sokmağa mecbûr oluyor. Halbûki millî veznimizde yalnız aded-i hece vardır. Onda her şâir istidât ve iktidârı nispetinde âhenk te’sis edebilir. Binâenaleyh bu meselede de beyaz bayrak çekmek size düştü!” Yusuf Ziya yazısına şöyle son verir: “İşte azîzim, görüyorsunuz ki, iddiâlarınız en zayıf bir tenkîdin karşısında bile duramayacak kadar çürük. Binâenaleyh artık kendinizi bu husûsta yormayınız. Siz, bu sun’î ve müstebit çemberin tazyîkinden kurtulamadıkça her yerde karşılaşacağınız müthiş bir heyulâ var : İflâs!..” (13)
Tartışma hemen hemen artık iki kişi arasında devam eder. Yusuf Ziya’nın yazısına cevap yine Reşit Süreyyâ’dan gelir. “Evet, Şiir Başka, Makalesine Zeyl”(14) isimli yazısının başında her ne kadar cevap vermeyeceğini, yazısını kaleme almasına sebep olarak hadiseyi tenvir etmek olduğunu söylese de, yazısı tamamen Yusuf Ziya’ya cevap niteliğindedir. Reşit Süreyyâ, Yusuf Ziya’nın “Adalar fe’ilün olabilir ama ‘denizi’ fe’ilün olamaz” ifâdesine “Adalar denizi fe’ilün, veznindedir. Son [zi] hecesinin küçük olması buna mâni değildir. Zirâ bahr-i aruza muhâlif olarak [mısra sonuna tesâdüf eden küçük heceler imâleye hâcet kalmaksızın, büyük addedilirler] kâidesi bizde altı yüz seneden beri cârîdir.” Cevabını verir. Böylece, vezinle ilgili Yusuf Ziya’nın sözlerine de etraflıca bir cevap vererek yazısını bitirir.
Ömer Seyfettin’in bir yazısı ile başlayan tartışma Halit Fahri, Yusuf Ziya ve Reşit Süreyyâ’nın katılmasıyla genişler ve iki mecmuanın -Şâir ve Şâir Nedim- sayfalarına sıçrar. Tartışma yer yer ağır isnatların ve suçlamaların yapıldığı, istihzanın keskin şekillerinin sergilendiği bir noktaya gelir. Bütün bu olanlara bakıldığı zaman, tartışmanın bir sonuca vardığı söylenemez.
Yukarıda verdiğimiz örneklerden sonra tartışmaya tarafsız olarak Şâir ve Şâir Nedim mecmuası sayfalarında yer alan, hiç bir polemiğe girmeden sadece fikirlerini beyân eden kişiler de olmuştur. Tahsin Nahit, Hıfzı Tevfik ve Faruk Nafiz gibi bu kişiler tartışmayı biraz yumuşatmışlar ve tartışmanın normal bir seyir takip etmesine katkıda bulunmuşlardır.
Taraflar, “İddiâ ve fikirleri nazariyelerle değil ancak eserlerle kabul ettirebiliriz.” sonucuna varmışlardır.

DİPNOTLAR:
(1)Şâir Mecmuası hakkında geniş bilgi için bkz. Oğuzhan Karaburgu, “Bir Şâirin Dergisi: ‘Şâir’”, Arayışlar, Yıl:7, S.13, 2005, s.75-88.
(2)Ömer Seyfettin, “Yalpa Vuranlar-I”, Tercüman-ı Hakikat, 13 Kânun-ı sani 1335 / 13 Ocak 1919, S. 13609, s. 3 ; “Yalpa Vuranlar-II”, Tercüman-ı Hakikat, 14 Kânun-ı sani 1335 / 14 Ocak 1919, S. 13610, s. 3. Bu yazıların metinleri için bkz. (Haz. Hülya Argunşah) Ömer Seyfettin Bütün Eserleri, Makaleler 2, Tercümeler, “Yalpa Vuranlar-I, II”, Dergâh Yayınları, İstanbul 2001, s. 136-139.
(3)Hasan Kolcu, Türk Edebiyatında Hece-Aruz Tartışmaları, K.B. yay., Ankara 1993, s. 184.
(4)Halit Fahri, “Şiire Karışmayın”, Şâir Nedim, 23 Kânun-ı sani 1919, S. 2, s. 17-18.
(5)Ömer Seyfettin, “Yalpa Vuranlar-II”, Tercüman-ı Hakikat, 14 Kânun-ı sani 1335 / 14 Ocak 1919, S. 13610, s. 3; (Haz. Hülya Argunşah) Ömer Seyfettin Bütün Eserleri, Makaleler 2, Tercümeler, “Yalpa Vuranlar -II”, Dergâh Yayınları, İstanbul 2001, s. 137-138.
(6)Halit Fahri, “Şiire Karışmayın”, Şâir Nedim, 23 Kânun-ı sani 1919, S. 2, s. 17-18.
(7)Ömer Seyfettin, “Soldan Geri”, Tercüman-ı Hakikat, 23 Kânun-ı sani 1335 / 23 Ocak 1919, S. 13619, s. 3. Metin için bkz. (Haz. Hülya Argunşah) Ömer Seyfettin Bütün Eserleri, Makaleler2, Tercümeler, “Soldan Geri”, Dergâh Yayınları, İstanbul 2001, s. 142-143.
(8)Ömer Seyfettin, “Şiir, Başka...”, Tercüman-ı Hakikat, 27 Kânun-ı sani 1335 / 27 Ocak 1919,S. 13623, s.3 Metin için bkz. (Haz. Hülya Argunşah) Ömer Seyfettin Bütün Eserleri, Makaleler2, Tercümeler, “Şiir, Başka... ”, Dergâh Yayınları, İstanbul 2001, s. 144-146.
(9)Yusuf Ziya, “Aruzdan Heceye, Heceden Aruza”, Şâir, 30 Kânun-ı sani 1919, S.8, s.113-114.
(10)Yusuf Ziya, a.g.y., s. 114.
(11)Reşit Süreyyâ, “Evet, Şiir Başka...”,Şâir Nedim, 6 Şubat 1919, S. 4, s. 50-51.
(12)Yusuf Ziya, “İflâs”, Şâir, 13 Şubat 1919, S. 10, s. 145-146.
(13)Yusuf Ziya, a.g.y., s. 145-146.
(14)Reşit Süreyyâ, “Evet, Şiir Başka, Makalesine Zeyl”, Şâir Nedim, 27 Şubat 1919, S. 7, s. 103.

YAYINLANDIĞI YER: Arayışlar, Yıl:8, S. 15, 2006, s. 86-92.

İLETİŞİM edebiyatokyanus@gmail.com  
   
edebiyatokyanus 640438 ziyaretçi (1177970 klik) kişi burdaydı!
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol